“Wehikuł czasu” – pomagamy zrozumieć osoby starsze, osoby niepełnosprawne

Aktualności – nasze ostatnie warsztaty możecie Państwo zobaczyć tutaj.

Czy zrobienie herbaty, zapłacenie za zakupy albo podniesienie przedmiotu z podłogi może być dużym problemem dla sprawnej fizycznie młodej osoby? TAK! Wystarczy, że zostanie mu dodanych… 40, 50, 60 lat! “Wehikuł czasu” to propozycja Fundacji Zielona Przystań.

Celem projektu jest zwiększanie empatii, zrozumienie potrzeb osób starszych, osób niepełnosprawnych oraz zmniejszenie barier międzypokoleniowych.

W ramach dziłań wykorzystywany jest specjalny strój – symulator starości, który pozwala młodszym ludziom przeżyć ograniczenia występujące w podeszłym wieku. Każdy, kto wypróbował Symulator GERT jest w stanie lepiej zrozumieć starszych ludzi, osoby niepełnosprawne. Symulator stworzył Wolfgang Moll – projektant i ergonomista, członek Niemieckiego Towarzystwa Gerontologii i Geriatrii. Symulator był stosowany podczas zajęć w niemieckich, szwajcarskich i austriackich uniwersytetach, klinikach, centrach medycznych oraz największych firmach m.in.: BMW, MAN, Bosch, Siemens.

W ramach “Wehikułu czasu”osoby zakładają symulator, który ogranicza ruch i zwiększa ciężar osoby o kilkanaście kilogramów.
Okulary pozwalają zobaczyć świat oczami osoby chorej na jaskrę, zaćmę, cukrzycę. Słuchawki ograniczają słuch, a nakładki na buty stwarzają problemy z utrzymaniem równowagi.

Osoby ubrane w symulator mają za zadanie wykonać proste czynności, np. przygotować posiłek w zainscenizowanej kuchni, zrobić zakupy w sklepie, załatwić sprawę w urzędzie.

Aby poznać problemy chorującego na Parkinsona zakładane są specjalne rękawice, które powodują drżenie rąk.

Opinie osób, które uczestniczyły w warsztatach:
Kamil: „Szok, nie wiedziałem, że jest tak trudno. Teraz już wiem, że najprostsze czynności są problemem dla mojej babci.
Ada: „Było źle, to takie szuranie, jak babcie…”
Dominik: “Boleśnie” (choroba Parkinsona)
Kuba: „Ciężko, wszystko kompletnie jak za mgłą.” (zaćma)
Grzesiek: „Straszne uczucie, zlewają się wszelkie kolory.”
Marlena: „Chodzenie było ciężkie i podnoszenie rąk.”
Kaśka: „Okropne, nie mogłam zapanować, spiąć mięśni, żeby je utrzymać.”
Weronika: „Ciężko było, trudno się chodziło, czytało…”
Kinga: „Równowagę jest ciężko utrzymać; nie dziwię się, że starsi tak często się przywracają.”

– Nasi uczniowie zgodnie stwierdzili, że ten projekt jest niezwykle potrzebny młodym ludziom, którzy powinni umieć zmienić perspektywę, ponieważ takie doznanie prawdopodobnie prędzej czy później dotkną każdego z nas. Doświadczenie takich przeżyć osobiście na pewno zostaje długo w pamięci i uwrażliwia na los osób starszych, nie tylko tych bliskich, ale także tych spotykanych każdego dnia gdzieś obok. W dzisiejszym świecie zdominowanym przez technologie informatyczne, w rosnącym oddaleniu od innych, bardzo potrzebujemy narzędzi, dzięki którym będzie można rozbudzić w młodych osobach empatię i wrażliwość na drugiego człowieka i zmniejszyć bariery międzypokoleniowe. Dzięki “Wehikułowi czasu” na pewno się uda – podkreśla Dorota Zaleśny dyrektorka Szkoły Podstawowej nr 8 w Tarnowie.

W ramach projektu rozdawane są także broszury o tym jak łatwo można pomóc osobom niepełnosprawnym, starszym spotkanym na ulicy. Uczestnicy warsztatów otrzymują praktyczne rady związane z dostosowaniem mieszkań, otoczenia do potrzeb seniorów i osób starszych.

“Wehikuł czasu” dla szkół, uczelni

• warsztaty trwające ok. 45 minut (godzina lekcyjna), dla uczniów klas siódmych i ósmych szkoły podstawowej, uczniów szkół średnich, studentów
• grupa ok. 25 osób na zajęciach (klasa)
• minimalna liczba grup (klas) biorąca udział w warsztatach w danym dniu – 4

Dotychczasowe warsztaty zorganizowane w szkołach cieszyły się dużym zainteresowaniem i były dobrze oceniane zarówno przez nauczycieli jak i uczniów. W zajęciach uczestniczyło już ponad 900 uczniów szkół podstawowych i średnich w Tarnowie i regionie tarnowskim. Zajęcia są odpłatne.
Organizatorami zajęć są osoby pracujące z osobami starszymi, cierpiącymi na choroby otępienne takie jak Alzheimer, Parkinson.

“Wehikuł czasu” dla firm

To propozycja skierowana zwłaszcza dla

pracowników działów obsługi klienta, pracowników banków, sklepów
pracowników instytucji zajmujących się opieką nad osobami starszymi, niepełnosprawnymi
opiekunów medycznych

Oferta zajęć

czas trawania warsztatów ustalany indywidalnie
grupa do 12 osób na zajęciach
każdy uczestnik zajęć otrzymuje certyfikat potwierdzający udział w warsztatach
promocyjna opłata za grupę
cena ustalana indywidualnie

“Wehikuł czasu” w Twojej szkole, firmie? Prosimy o kontakt z nami: biuro@fundacjazp.pl i 516 805 982

Zamawiając “Wehikuł czasu” wspierasz działanie Fundacji Zielona Przystań na rzecz osób starszych, niepełnosprawnych.

Referencje:

Szkoła Podstawowa nr 8 w Tarnowie więcej

Fundacja Nowe Inspiracje więcej

O Wehikule Czasu:

Radio Eska – VIDEO, foto, nagrania

– To wcale nie jest proste. Było mi ciężko poruszać rękami i nogami, prawie nic nie widziałem, słuchawki utrudniały słyszenie – przyznał po pokazie Mikołaj Ochwat. – Prawie nie mogłam się ruszać. Teraz rozumiem, że osoby starsze mają problemy w sklepie, czy przy szukaniu gotówki w portfelu – dodaje Antonina Padło. – Musiałam wypełnić rubryczki w formularzu, a prawie ich nie widziałam. Trudno było znaleźć „tabletki”, które upadły na podłogę – uzupełnia Iwona Świderska. więcej

Radio RDN Małopolska

Wehikuł czasu pozwala zrozumieć starość

Ma pokazać młodym ludziom z jakimi ograniczeniami zmagają się seniorzy. Przy pomocy „symulatora starości”uczniowie tarnowskich szkół mogą się przekonać jak trudno jest być seniorem. Zakładając na siebie specjalny kombinezon, młodzi ludzie w kilka minut mogą poczuć się jak 70-80-letnie osoby, które mają problemy z wejściem po schodach czy utrzymaniem w rękach łyżki lub szklanki herbaty. więcej

Warsztaty “Wehikuł Czasu” – V LO w Tarnowie

Ada: “było źle, to takie szuranie, jak babcie…”
Kamil: “jak jest złotówka i 5 zł to nie wiadomo co jest co”
Łucja: “masakra, aż tak jest źle ze wzrokiem?” (zaćma)
Dominik: “boleśnie” (choroba Parkinsona)
Maksymilian: [żeby zamieszać herbatę, nie mieszał łyżeczką, włożył ją tylko do herbaty, drżenie ręki “samo” mieszało herbatę]
Kuba: „ciężko, wszystko kompletnie jak za mgłą” (zaćma)
Marcelina: “czaicie, jakby to było się malować?” (choroba Parkinsona)
Julka: “wszystko ciężko! jakbym miała tak na co dzień funkcjonować…” więcej

Wehikuł Czasu w Rzemieślniczej Branżowej Szkole I Stopnia przy Rzemieślniczym Centrum Szkół Zawodowych Izby Rzemieślniczej w Tarnowie więcej